Strażnica

aaa4

-Mysle... niech pan lepiej porozmawia z moim mezem.

-Zrobie to. Prosze mi tylko powiedziec, na co umarla?

-Na serce. Juz dosc, prosze zadzwonic jutro. Synowa Sylvii odwiesila sluchawke, zanim Brian zdolal zadac jej nastepne pytanie. Mial ich jeszcze sporo. Czy Sylvia byla przed smiercia gdziekolwiek hospitalizowana? Czy na jakimkolwiek etapie zrobiono jej badania serca i morfologie? Czy zrobiono sekcje zwlok? Na dwa najwazniejsze musial sam odpowiedziec: po pierwsze - czy sprawy zaszly tak daleko, ze musi wyjasnic swoje spostrzezenia do konca? I po drugie - czy jest w stanie tego dokonac?

-Co z naszym dalszym obchodem?

Brian nawet nie zauwazyl nadejscia Phila.

-Przepraszam, ze ciagle was opuszczam. Musze przeprowadzic kilka rozmow.

-Nie martw sie. Ty instaluj rozruszniki i ratuj zycie naszych pacjentow. Ja zajme sie teoria.

-Doskonale prowadzisz wyklad, Phil.

-Przesadzasz.

-Mowie serio. Poza tym wydaje mi sie, ze to ci sprawia przyjemnosc. Nie wszyscy lubia te robote.

-Masz racje, lubie to. Lubie wszystko, za co mi tutaj placa. Dlatego moge pogodzic sie z odrobina brudow i niepisanymi zasadami. Takie sa miejscowe warunki. Takze dlatego nie moge ci wiecej pomoc w sprawie vasclearu i blagam cie, zebys byl ostrozny.

-Czy wiesz cos, czego ja nie wiem?

-O czym?

-Juz nic. Mam obsesje, poza tym jestem zmeczony.

-Rozumiem jedno i drugie. Brian, przepraszam cie, jesli prawie ci kazania. Rzecz polega na tym, ze we wszystkich miejscach, gdzie pracuje wiecej niz jedna osoba, istnieja zwierzchnicy, najczesciej o duzych ambicjach, z ktorymi podwladni musza sie liczyc. W wypadku lekarzy osobowosci sa po prostu ostrzej zarysowane. Kiedy zorientujesz sie, ktorzy z nich maja wybujale ambicje, i co powinienes robic, zeby zyc z nimi w zgodzie, bedzie ci tu bardzo wygodnie.

-Niepotrzebnie mi to mowisz. To ja zostalem wyrzucony poza nawias srodowiska, pamietasz?

-Pamietam. Dzieki, ze nie drazysz tamtego tematu.

-Nie ma sprawy.

Brian zauwazyl uczucie dyskomfortu na twarzy przyjaciela. Decyzja nieangazowania sie nie przyszla mu latwo.

-A wiec - powiedzial z zaklopotaniem Phil - do zobaczenia pozniej.

Cofnal sie o kilka krokow, potem odwrocil sie i pospieszyl do wyjscia.

Brian otworzyl walizeczke i wyjal z niej koperte zaadresowana do Phila. Wewnatrz znajdowala sie kopia listy dziesieciu pacjentow Pierwszej Fazy. Brian mial zamiar spytac Phila, czy nie zechcialby poszukac w kartotekach danych kilku z nich. Teraz podarl liste i

wyrzucil strzepy do popielniczki. Zdejmowal z glowy Phila stryczek. Zastanawial sie, czy rownie zdecydowanie bedzie [link widoczny dla zalogowanych]
umial postapic w stosunku do siebie.

-Doktorze Holbrook - zawolala do niego sekretarka oddzialu - pozwoli pan na chwilke?

-Jasne.

Brian zamknal teczke i podszedl do jej biurka.

-Doktorze, w tej chwili zobaczylam wsrod papierow koperte z panskim nazwiskiem. Nie wiem, kto ja przyniosl i kiedy. Gdy spojrzalam, juz tam lezala. Przepraszam, prosze sie nie gniewac.

-Naturalnie. Dziekuje. Nie wyglada na cos waznego. Prawdopodobnie wypadla ze sterty listow, ktore wyjalem z mojej skrzynki.

Ani przez sekunde nie wierzyl w to, co mowi, ale w tym momencie nie stac go bylo na nic wiecej. Odebral od [link widoczny dla zalogowanych]
sekretarki koperte i, starajac sie zachowywac bardzo zwyczajnie, powedrowal do kantyny.

Koperta byla biala i zapieczetowana. Na wierzchu starannie wydrukowano wersalikami jego nazwisko: DR BRIAN HOLBROOK.